Peščanik

Viktor Ivančić | 28/02/2014

Katolički vjernik u Hrvatskoj danas više ne mora gubiti vrijeme odlazeći u crkvu da bi zadovoljio svoje religiozne potrebe. Dovoljno je daljinskim upravljačem nanišaniti neki od programa Hrvatske televizije, u bilo koje doba dana, i gotovo je sigurno da će pronaći duhovni mir, vjersku okrepu i pregršt zgodnih citata iz evanđelja.

Umjesto da navlači bolje komade odjeće i priprema s mukom zarađenu sitninu za crkvenu lemozinu, a onda se gužva među svjetinom u nekom od vlažnih i negostoljubivih sakralnih objekata, riječ Božju može upijati zavaljen u kućnoj fotelji, neizbrijan, krmeljav, u sokolskoj majici i s papučama na nogama, a da ne spominjemo pivo i razne grickalice koje će mu – umjesto bljutavih hostija – sve vrijeme biti pri ruci i upotpuniti kontemplativni ugođaj. Predanoga katolika malo što može učiniti tako sretnim kao odsustvo obrednih obaveza.

Takav, opušten, pripravan da iskaže lojalnost Stvoritelju u intimi dnevnog boravka, nedjeljom prijepodne na programu javne televizije može pratiti izravni prijenos svete mise, također i izravne prijenose ređenja biskupa, također i izravne prijenose crkvenih ceremonija povodom vjerskih blagdana, pa pet specijaliziranih vjerskih emisija tjedno, pa 22 dokumentarna filma s vjerskom tematikom godišnje, pa bezbroj igranih filmova s vjerskom tematikom u vrijeme Božića, Uskrsa, Tijelova, Sveta tri kralja, Dana državnosti… čemu treba pridodati mnogo veću satnicu posvećenu vjerskim manifestacijama i praćenju aktivnosti Katoličke crkve u onim programskim sektorima koji nisu rezervirani za religioznu tematiku: informativnom, kulturnom, obrazovnom…

Nastavi čitati “Isusova HRT” →

Tabloid istražuje

16.01.2014.

Broj 302

Naslednici fonda i imperije

Dve su velike globalističke političke  frakcije danas na sceni u Evropi sa ciljem da preuzmu dominantnu ulogu u globalnoj trgovini. Malo ljudi u Srbiji i u svetu ih razlikuje, a što i jeste njihov cilj. Ova dva “međunarodna” i “međudržavna” saveza, sa potpuno istim ciljem: da  međusobno prikriveno i ratuju,  a da običan narod to uopšte ne primećuje.

Priredila: Ivona Živković

Jedan međunarodni savez je Savet (ili Veće) Evrope, a drugi je Evropska Unija. Jedni imaju sedište u Strazburu, drugi u Briselu.

Jedni imaju Parlamentarnu skupštinu, drugi Evropski parlament. Srbija je formalno član Saveta Evrope, ali nije formalno član EU. Formalno su na čelu jednog i drugog saveza obični građani (tzv. političari), koji se u oba saveza na funkciju postavljaju imenovanjem. To su trenutno Torbjorn Jagland i Herman Van Rompej. Suštinski se ni jedan ni za šta ne pita već samo izvršavaju postavljene zadatke.

Oba saveza imaju svoja tela i komisije sličnih ili istih imena za “ljudska prava” i za “usklađivanje međunarodne jurisdikcije”, gomilu nevidljivih agenata, vidljivih agitatora, i najviše korisnih idiota koje jako dobro plaćaju (čitaj podmićuju) da se oni otimaju kako bi zaseli u neku od institucija ove dve međunarodne stranke i glasaju i odobravaju u njihovim “parlamentima” sve što se od njih traži. Nacionalne države kao i njihove teritorije, ali i sami narodi koji vekovima žive u Evropi ali i mnogo šire (Savet Evrope ima 47 država članica) , predmet su borbe ove dve frakcije kako bi što veći deo globusa i ljudi podveli pod svoju vladavinu. Najbolji  je što oba saveza koriste istu oznaku kao logo svoje organizacije.

Ko su ti moćnici koji se i jedni i drugi predstavljaju kao “međunarodna zajednica” i kakvom silom oni raspolažu kada su u stanju da korumpiraju čitave “demokratski” izabrane vlade, parlamente, da uređuju pravne sisteme i državno uređenje desetina država, da im transformišu nacionalne vojske u međunarodne profesionalne vojske, te da kontrolišu ne samo medije, već i sistem edukacije i uopšte količinu znanja kojima će stotine miliona obrazovanih građana moći da dobiju ili će im to biti uskraćeno? Samo u Evropi oni objedinjavaju 500 miliona servilnih podanika. Kako se dolazi do tolike moći i ko su pojedinci koji o našim životima žele potpuno da odlučuju?

Nastavi čitati “Da li svet danas živi u epohi novog mračnog doba (1)” →

Novi Standard

Četvrtak, 16 januar 2014 16:46

Đavo se skriva u detaljima – ne u onome što govori novi pontifikat, nego u strateškom zadatku radi čijeg je izvršenja i postavljen

I nije stvar samo u ulozi i značaju te institucije za milione katolika, koliko u samoj figuri nekadašnjeg argentinskog kardinala Horhe Maria Bergolja i snaga koje stoje iza njega. Odmah treba naglasiti da je izbor pape Franciska Prvog bio rezultat duge i teške borbe za uticaj u Vatikanu i u vezi s tim za kontrolu nad finansijskim tokovima ove institucije. Nije suvišno napomenuti da je Bergoljo, iako nije bio među favoritima konklave 2013. godine, na izborima 2005. godine bio drugi poslije Jozefa Racingera, koji je tada postao Benedikt XVI. Još jedna formalna potvrda toga da je pitanje novog pape riješeno unaprijed jeste i to da je rad konklave bio rekordno kratak – svega dva dana.

PUTNA KARTA ZNAČAJNIH PROMENA U uslovima zaoštravanja borbe za vlast, informacije i resurse, koja u nekim slučajevima prelazi u oružane konflikte i ratove (Egipat, Libija, Sirija) ili se dešava u obliku laganog procesa priznavanja novih narko-terorističkih tvorevina (Kosovo) uloga i značaj takve globalne institucije kao što je Vatikan višestruko se pojačava. Zaustaviću se samo na nekim činjenicama u vezi sa novim papom, činjenicama koje primoravaraju da se izvede zaključak o budućim transformacijama. Dakle, prva činjenica: porijeklo.

Nastavi čitati “JELENA PONOMARJOVA: KO VLADA KATOLIČKOM CRKVOM, CRNI ILI RIMSKI PAPA?” →